دیگر به سخت‌جانی‌مان امیدی نیست
یک سال و اندی است که با پدیده‌ای در پیکاریم که پیش از این در سیاه‌ترین کابوس‌هایمان هم نمی‌دیدیم. انیمیشن ریاضت است. و فیلمساز و هنرمند انیمیشن از صبورترین اقشار جامعه هنری ایران. فعالیت در تولید انیمیشن، در روزگاری که بحران‌های مداوم اقتصادی، هر روز تهدید جدیدی برای معیشت همگان ایجاد می‌کند، جز با جنون ممکن نیست.
شیوع بیماری کرونا دردانه‌هایی چون دکتر اکبر عالمی، محمد ابوالحسنی و سعیده ذاکری را از جامعه انیمیشن ایران گرفت و هزاران خانواده را داغدار عزیزانشان کرد. این بی‌کفایتی در مدیریت چنین بحرانی با ابعادی تا این اندازه گسترده، در تاریخی که ما به یاد می‌آوریم بی‌سابقه است.
دیگر به سخت‌جانی‌مان امیدی نیست. تاب تسلیت گفتن به یکدیگر نداریم. شنیدن اخبار هولناک آمار و ارقام نفس های بریده برای‌مان عادی نمی شود.
شتاب در واکسیناسیون عمومی مهم‌ترین وظیفه شماست. وظیفه‌ای که حتی یادآوری و مطالبه آن شرم‌آور است. هرچند پس از گذر از این بحران هم با جامعه‌ای بیمار و افسرده طرف هستید.
این جامعه بی‌رمق و نا امید و کادر درمان از نفس افتاده را دریابید.
واکسیناسیون عمومی ابتدایی‌ترین حق همه ماست.